Το άγρυπνο βλέμμα των Ελλήνων «Ρομπέν των Δασών» εποπτεύει τις καταπράσινες πλαγιές της Πάρνηθας και «χτενίζει» την ευρύτερη περιοχή ψάχνοντας εστίες φωτιάς που μπορεί να αποβούν καταστροφικές για τον τελευταίο πνεύμονα της Αττικής.
Στο πυροφυλάκιο Μόλας η πανοραμική θέα από την κορυφή του εθνικού δρυμού κόβει την ανάσα. Η «Espresso» έχει πιάσει θέση στο διώροφο ξύλινο παρατηρητήριο του συλλόγου ΕΔΑΣΑ, που βρίσκεται γαντζωμένο πάνω σε βράχους και ανάμεσα σε τεράστια δέντρα, και με τα κιάλια στα χέρια ετοιμάζεται να εκτελέσει βάρδια πυροφύλαξης συντροφιά με τον Ηλία, την Αννα και τη Δέσποινα, τρία από τα πλέον «μάχιμα» μέλη της εθελοντικής οργάνωσης που φυλάει σκοπιές νυχθημερόν για να προστατέψει τα δάση της Αττικής.
Οι Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής (ΕΔΑΣΑ) είναι ένα περιβαλλοντικό μη κερδοσκοπικό σωματείο που ιδρύθηκε πριν από είκοσι τέσσερα χρόνια από παρέα ορειβατών και σπηλαιολόγων οι οποίοι επισκέπτονταν συχνά την Πάρνηθα και θέλησαν να συμβάλλουν στην προστασία και διάσωση των δασών της. Ετσι, σε συνεργασία με την Πυροσβεστική και το Δασαρχείο Πάρνηθας οργανώθηκαν σε ομάδες και ξεκίνησαν νυχτερινές πυροφυλάξεις επιτηρώντας το μεγαλύτερο μέρος του βουνού.
Σήμερα ο σύλλογος ΕΔΑΣΑ αποτελείται από ογδόντα μόνιμα μέλη, αλλά και περίπου τριακόσιους εθελοντές που όταν τελειώνουν τις δουλειές τους ανεβαίνουν στα φυλάκια της Σκίπιζας και της Μόλας και εκτελούν δίωρες πυροφυλάξεις.
Σύμφωνα με όσα δηλώνει ο 33χρονος Ηλίας Τζηρίτης, αντιπρόεδρος του συλλόγου, κάθε μέλος μπορεί να κάνει όσες υπηρεσίες θέλει και όποια μέρα τον εξυπηρετεί, ενώ οι βάρδιες ξεκινούν στις 21.00 το βράδυ και τελειώνουν στις 6.00 το πρωί.
Ο ίδιος μας λέει πως «το ραντεβού της κάθε ομάδας δίνεται στο τελεφερίκ και από εκεί ανεβαίνουμε όλοι μαζί στα ππυροφυλάκια. Σε κάθε ομάδα υπάρχει ένας εκπαιδευμένος υπεύθυνος πυροφύλαξης, ενώ οι υπόλοιποι είναι απλοί εθελοντές. Αν κάποιος από τους εθελοντές δει κάτι περίεργο κατά τη διάρκεια της βάρδιάς του τότε ειδοποιεί τον υπεύθυνο, που με τη χρήση της πυξίδας και του χάρτη εντοπίζει το σημείο της φωτιάς. Μόλις γίνει αυτό, τότε ειδοποιούμε την Πυροσβεστική μέσω ασυρμάτου και δίνουμε το ακριβές στίγμα. Αυτή είναι η αποστολή μας. Πολλές φορές η δουλειά του πυροφύλακα φαίνεται άχαρη, αλλά είναι πολύ σημαντική. Ο σωστός πυροφύλακας δεν αιφνιδιάζεται από τη φωτιά, αλλά αντίθετα την αιφνιδιάζει».
Πέρα από τις αρμοδιότητες που έχει επωμιστεί ως αντιπρόεδρος του συλλόγου, ο Ηλίας εργάζεται ως περιβαλλοντολόγος, ενώ ασχολείται και με την ορειβασία (όπως και τα περισσότερα μέλη των ΕΔΑΣΑ).
Αναφορικά με την πρώτη του σκοπιά στην Πάρνηθα, μας λέει πως «το 1999 έμαθα για τον σύλλογο από έναν φίλο μου. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν μια βραδινή βάρδια στο φυλάκιο της Σκίπιζας, που βρίσκεται σε υψόμετρο πάνω από 1.000 μέτρα και βλέπει από Ασπρόπυργο και Σαλαμίνα μέχρι το Αλιβέρι Εύβοιας. Από τότε… κόλλησα και πλέον είμαι αντιπρόεδρος του συλλόγου και υπεύθυνος της ομάδας δασοπυρόσβεσης. Μια αξέχαστη βραδιά ήταν τον Μάιο του 2007, όταν ανακατασκευάζαμε το φυλάκιο της Σκίπιζας. Τότε είχε φτιαχτεί μόνο η πλατφόρμα και κάναμε εκεί τις πυροφυλάξεις. Θυμάμαι πως μας είχε τύχει μια πανέμορφη νύχτα με φεγγάρι και άπνοια. Ημασταν με τους υπνόσακους κάτω από τα αστέρια και όταν κοιτάζαμε τριγύρω νομίζαμε πως ήμασταν πάνω σε ένα μαγικό χαλί».
Οι τρεις πυροφύλακες μας λένε πως όλα τα μέλη του συλλόγου είναι πλέον μια μεγάλη και δεμένη ομάδα, που όμως καλό θα ήταν να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο προκειμένου να γίνεται πιο σωστή δουλειά.
«Αν είχαμε περισσότερους εθελοντές, τότε θα μπορούσαμε να επανδρώσουμε πιο πολλά φυλάκια», μας λέει ο Ηλίας και συμπληρώνει:. «Η αλήθεια είναι πως στο θέμα του εθελοντισμού είμαστε ακόμη πίσω σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα, στη Γερμανία το 70% του πυροσβεστικού σώματος αποτελείται από εθελοντές».
Αναφορικά με τον εθελοντισμό στη χώρα μας, ο ίδιος μας λέει πως «πιστεύω πως μια φωτιά εκτός από καταστροφή, είναι και μια μεγάλη ευκαιρία προκειμένου η κοινωνία να αφυπνιστεί και να ενεργοποιηθεί ακόμη περισσότερο. Αυτό συνέβη στη Σάμο, που αποτελεί πρότυπο εθελοντισμού: οι μεγάλες φωτιές κατέστρεψαν ένα σημαντικό τμήμα των δασών της, αλλά παράλληλα αφύπνισαν τους κατοίκους και πλέον στο νησί λειτουργούν πολύ δυνατές και μάχιμες ομάδες πυρόσβεσης. Εμείς, ως ΕΔΑΣΑ, είμαστε σε επικοινωνία με πολλές εθελοντικές ομάδες της Αττικής. Πάντως, πρέπει κάποια στιγμή να γίνει μια σοβαρή εκστρατεία ενημέρωσης του κόσμου, γιατί σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Πυροσβεστικής, το 70% των πυρκαγιών οφείλεται σε ανθρώπινη αμέλεια».
«Η πρώτη πυροφύλαξη μου έμεινε αξέχαστη»
Η 38χρονη Αννα Τρικατζή εργάζεται ως φιλόλογος και αποτελεί ενεργό μέλος του συλλόγου ΕΔΑΣΑ από το 2007. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τις πυροφυλάξεις και την ορειβασία. Η ίδια μας λέει: «Μου αρέσει η νύχτα στο βουνό, οι πορείες μέσα από τα μονοπάτια, αλλά και η παρέα, που όσο περνάει ο καιρός γίνεται καλύτερη. Φέτος παρακολούθησα την εκπαίδευση της δασοπυρόσβεσης, ενώ παράλληλα συμμετέχω σε πυροφυλάξεις στα φυλάκια. Η πρώτη μου πυροφύλαξη ήταν στο φυλάκιο της Σκίπιζας και μου έχει μείνει αξέχαστη. Κάθε νύχτα είναι εξίσου όμορφη. Πρόκειται για μοναδική εμπειρία. Είναι μια γρήγορη απόδραση από την πόλη, μια μικρή αλλά δυνατή τζούρα γεμάτη οξυγόνο».
«Οι νύχτες στο βουνό είναι μαγικές»
Η Δέσποινα Οικονόμου είναι 31 ετών, εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος και δηλώνει ερωτευμένη με τη φύση, αφού μεγάλωσε σε ένα χωριό κοντά στα Γιάννενα. Η ίδια δηλώνει στην «Espresso» πως «όταν κάποια στιγμή ήρθα στην Πάρνηθα έπαθα… σοκ, αφού δεν πίστευα ότι υπάρχει ένα τόσο όμορφο δάσος δίπλα στην Αθήνα. Με τα παιδιά του συλλόγου ΕΔΑΣΑ γνωρίστηκα τυχαία, ενώ η πρώτη μου πυροφύλαξη ήταν στη Σκίπιζα. Ολα τα παιδιά ήταν ευγενικά και μου συμπεριφέρθηκαν με σεβασμό. Οι γυναίκες που θέλουν να συμμετέχουν αλλά το σκέφτονται δεν θα πρέπει να έχουν ενδοιασμούς, γιατί πρόκειται για έναν πολύ σοβαρό σύλλογο. Γενικά, περνάμε πολύ όμορφα. Φέρνουμε τα φαγητά μας και τρώμε όλοι μαζί, ενώ μέχρι τις 12.00 συνήθως καθόμαστε όλοι μαζί και συζητάμε. Οι νύχτες στο βουνό είναι μαγικές. Επικρατεί απόλυτη ηρεμία, αδειάζει το μυαλό σου και ξεκουράζεσαι. Φυσικά, δεν ερχόμαστε στο φυλάκιο για να κοιμηθούμε, αλλά για να προστατεύσουμε το δάσος. Προσωπικά, αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη την ώρα της βάρδιας».
INFO: Ο σύλλογος ΕΔΑΣΑ ιδρύθηκε το 1987 και έκτοτε δραστηριοποιείται στον τομέα της πυροφύλαξης και δασοπυρόσβεσης, ενώ τα μέλη του συμμετέχουν σε αναδασώσεις, σηματοδότηση και διάνοιξη μονοπατιών αλλά και ενημερώσεις.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
Φωτ.: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ
πηγή: www.espressonews.gr
Υπογράφουμε 
Δίκτυο Πολιτών 